RISAN RESORT | Risan. Montenegro 2014 | competition entry | team: Anđela Karabašević, Vladislav Sudžum

CONCEPT | For the seaside resort in an old Meditteranean town we pursue the atmosphere of warm air currents amidst the massive blocks of stone, characteristic of historic marine fortifications. Blasts of wind from the sea are either howling fiercely in the open, or entirely settling into the hidden and cosy corners between the blocks. Here, the unsettled air is thick with salty ocean vapor and grains of sand. Our essential material - the stone, has to seem as if it emerges from the terrain and is constatly being moulded by the frisky wind and splashes of summer rain. Its surfaces are either radiating accumulated heat in the open, or providing pleasant shaded retreat from the piercing tropical sun. Real life is to be unveiled rhythmically amidst the houses of stone, tunned by the draft of hot humid air - the architecture is orchestrating its own well-temperred environment.


Turističko naselje u Risnu je ovim projektom koncipirano kao kompleks linijski grupisanih objekata usidrenih u podnožje bokokotorskih planina. Svojim belim krovovima parira, sa jedne strane, mediteranskim kućama rasutim po brdovitom terenu, a sa druge, hotelu ''Teuta'', koji predstavlja jedan od osnovnih elemenata identiteta grada Risna. Budući da je zasnovano na elementima tradicionalne mediteranske arhitekture, protumačenim u savremenom kontekstu, ono pripada i nadovezuje se na složenu istoriju ovog naselja, istovremeno odišući duhom nove, aktuelne arhitekture. Urbanistička postavka se zasniva na principu pet izlomljenih lamela, ''prstiju'', upravnih na liniju obale. ''Prsti'' se dalje lomljenjem prilagođavaju prostornim odrednicama lokacije i čine osnovne pravce po kojima se raspoređuju stambene jedinice. Ovime je omogućeno da svi stanovi imaju svoju terasu sa pogledom ka moru. Među ''prstima'' nastaju manji, intimniji mikroambijenti - zelene bašte i rekreativni prostori. Segmenti ''prstiju'' su međusobno razmrdani u okviru sopstvene lamele, time određujući hladnije, zasenčene prolaze koji služe kao pristupni putevi stanovima.



Objekti su tretirani u dva karakteristična sloja. Prvi sloj čini prizemlje obrađeno kamenom, koje se materijalom i tamnom bojom odiže od okolnog terena formirajući masivnu i stabilnu strukturu za stanovanje. Ona je istovremeno i podloga na koju se smešta gornji sloj - bele kuće koje lebde u liniji horizonta, kao da su se odigle od tla kako bi imale pogled ka moru. Svako kameno postolje ima sopstvenu strehu i određeno polje u parteru, kojim se umrežava sa ostalim objektima na lokaciji. Stanovi u prizemlju imaju sopstvene bašte koje nastaju između lamela, dok su stanovi na prvom spratu otvoreni ka prostranim kamenim terasama. Druga etaža belih kuća je mestimično prepuštena ka naspramnim objektima, time dajući stanu na ovoj visini dodatnu lođu i prostor za odmor sa pogledom na bele krovove i more.